Roman Kolonia

Fresco ze scen dionizyjskich z rzymskiej willi w Kolonii w Niemczech (miejsce starożytnego miasta Colonia Claudia Ara Agrippinensis), 3. wiek AD, Muzeum Romano-Germaniczne

Pierwszym osadnictwem miejskim na podstawie współczesnej Kolonii był Oppidum Ubiorum, założony w 1938 r. p.n.e. przez Ubii, plemię germańskie Cisrhenian. W 1950 r. Rzymianie założyli Colonia Claudia Ara Agrippinensis (Kolonia) na Renie, a miasto stało się stolicą prowincji Germania Inferior w 85 r. Znaczne szczątki rzymskie można znaleźć w dzisiejszym Kolonii, szczególnie w pobliżu nabrzeża, gdzie pod koniec 2007 roku odkryto 1.900-letni rzymski statek. W latach 260-271 Kolonia była stolicą Imperium Gallijskiego pod Postumus, Marius i Victorinus. W 310 r. pod władzą Konstantyna I zbudowano most nad Renem w Kolonii. Rzymscy namiestnicy cesarscy zamieszkali w mieście i stał się jednym z najważniejszych ośrodków handlowych i produkcyjnych w Imperium Rzymskim na północ od Alp. Kolonia ukazana jest na mapie Peutingera z 4 wieku.

Maternus, który został wybrany na biskupa w 313 roku, był pierwszym znanym biskupem Kolonii. Miasto było stolicą prowincji rzymskiej, dopóki nie zostało okupowane przez Franków Ripuarian w 462 roku. Pod miastem zachowane są fragmenty oryginalnych kanałów rzymskich, a w 1890 r. otwarto nowy system kanalizacji.

Średniowiecze

Wczesny średniowieczny Kolonia był częścią Austrzji w Cesarstwie Frankińskim. W 716 r. Charles Martel po raz pierwszy dowodził armią i poniósł jedyną klęskę swojego życia, kiedy Chilperic II, król Neustrii, zaatakował Austrazję, a miasto spadło do niego w bitwie pod Kolonią. Charles uciekł do gór Eifel, zgromadzeni zwolennicy i w tym samym roku wrócił do miasta po pokonaniu Chilperic w Bitwie pod Amblève. Kolonia była siedzibą biskupa od czasów rzymskich; pod przewodnictwem Charlemagne w 795 roku biskup Hildebold awansował do arcybiskupa. W 843 r. traktat Verdun Cologne wszedł w zakres rządów Lothair I's Middle Francia - później Lotharingia (Dolna Lotaryngia).

W 953 roku arcybiskupi Kolonii po raz pierwszy zyskali godną uwagi siłę świecką, kiedy biskup Bruno został mianowany księciem przez swojego brata Otto I, króla Niemiec. W celu osłabienia świeckiej szlachty, która zagroziła jego władzy, Otto obdarzył Bruno i jego następców arcykapłańskich prerogatywami świeckich książąt, tworząc w ten sposób elektorat Kolonii, utworzony przez czasowy dobytek arcybiskupa, a na końcu wlókł się pas terytorium wzdłuż lewego brzegu Ren na wschód od Jülich, jak i Księstwo Westfalia po drugiej stronie Renu, za Bergiem i Markiem. Pod koniec 12 wieku arcybiskup Kolonii był jednym z siedmiu wyborców Cesarza Świętego Rzymu. Oprócz tego, że był księciem elektorem, był również kanclerzem Włoch, technicznie od 1238 roku i na stałe od 1263 do 1803 roku.

Po bitwie pod Worringen w 1288 roku, Kolonia zyskała niepodległość od arcybiskupów i stała się Wolnym Miastem. Arcybiskup Sigfried II von Westerburg został zmuszony do zamieszkania w Bonn. Arcybiskup zachował jednak prawo do kary śmierci. W ten sposób rada gminy (choć w ścisłej opozycji politycznej wobec arcybiskupa) zależała od niego we wszystkich sprawach dotyczących wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Obejmowały one tortury, za które wyrok mógł zostać wydany jedynie przez sędziego episkopalnego znanego jako "Greve". Ta sytuacja prawna trwała aż do podboju Kolonii we Francji.

Oprócz znaczenia gospodarczego i politycznego Kolonia stała się również ważnym ośrodkiem średniowiecznej pielgrzymki, kiedy to arcybiskup Kolonii, Rainald z Dassel, oddał relikty Trzech Mędrców do katedry Kolonii w 1164 roku (po tym, jak zostały one faktycznie zabrane z Mediolanu). Poza trzema magami Kolonia zachowuje relikty Saint Ursula i Albertus Magnus.

Lokalizacja Kolonii na Ren umieściła ją na przecięciu głównych szlaków handlowych między wschodem i zachodem oraz na głównej trasie handlowej Europa Południowo-Północna-Zachodnia, północne Włochy - Flandria. Przecięcie tych szlaków handlowych było podstawą wzrostu Kolonii. Do 1300 r. ludność miasta wynosiła 50,000-55,000. Kolonia była członkiem Ligi Hanzeatyckiej w 1475 roku, kiedy to Frederick III potwierdził imperialną bezpośredniość miasta.

Kolonia około 1411

Wczesna historia

Panorama Kolońska w 1530

Atak na Deutz dokonany przez szwedzką armię podczas wojny trzydziestoletniej w 1632 r.

Struktury gospodarcze średniowiecznej i wczesnej współczesnej Kolonii charakteryzowały się statusem miasta jako głównego ośrodka portowego i transportowego na Renie. Organizacją zarządczą były samonapędzające się winy, z których część była wyłączna dla kobiet.

Jako wolne miasto imperialne, Kolonia była państwem samozwańczym w ramach Świętego Imperium Rzymskiego, posiadłością imperialną z siedzibą i głosem w sejmie cesarskiej, i jako taka miała prawo (i obowiązek) wnosić swój wkład w obronę imperium i utrzymywać jego własne siły wojskowe. Gdy nosili czerwony mundur, oddziały te były znane jako Rote Funken (czerwone iskry). Żołnierze ci byli częścią Armii Świętego Cesarstwa Rzymskiego ("Reichskontingent") i walczyli w wojnach 17 i 18 wieku, w tym w wojnach przeciwko rewolucyjnej Francji, kiedy to małe siły zostały prawie całkowicie wykończone w walce. Tradycja tych wojsk została zachowana jako wytrwałość wojskowa przez najwybitniejsze społeczeństwo karnawałowe w Kolonii, Rote Funken.

Wolnego Cesarskiego Miasta Kolonii nie należy mylić z Elektoratem Kolonii, który był państwem w samym Cesarstwie Rzymskim. Od drugiej połowy 16 wieku większość arcybiskupów pochodziła z dynastii Bawaria Wittelsbach. Ze względu na wolny status Kolonii arcybiskupi zwykle nie mogli wjechać do miasta. W ten sposób zamieszkali w Bonn, a następnie w Brühl na Renie. Jako członkowie wpływowej i wpływowej rodziny, wspierani przez ich wybitny status wyborczy, arcybiskupi Kolonii wielokrotnie kwestionowali i zagrażali wolnemu statusowi Kolonii w 17 i 18 wieku, co doprowadziło do skomplikowanych spraw, którymi zajmowały się zarówno dyplomatyczne, jak i propagandowe sądy najwyższego Imperium Rzymskiego.

Od 19 wieku do II wojny światowej

Hängebrücke

Kolonia straciła status miasta wolnego w okresie francuskim. Zgodnie z Traktatem Pokojowym z Lunéville (1801) wszystkie terytoria Świętego Cesarstwa Rzymskiego na lewym brzegu Renu zostały oficjalnie włączone do Republiki Francuskiej (która już zajęła Kolonię w 1794 r.). Tak więc region ten stał się później częścią imperium Napoleona. Kolonia była częścią francuskiego departamentu Roer (nazwanego po rzece Roer, niemiecki: Rur) z Aachen (francuski: Aix-la-Chapelle) jako stolica. Francuzi zmodernizowali życie publiczne, na przykład wprowadzając kodeks napoleoński i usuwając stare elity z władzy. Kodeks Napoleoński pozostał w użyciu na lewym brzegu Renu do 1900 r., kiedy wprowadzono ujednolicony kodeks cywilny (Bürgerliches Gesetzbuch) w imperium niemieckim. W 1815 r. na Kongresie Wiedeńskim Kolonia stała się częścią Królestwa Prusów, najpierw w prowincji Jülich-Cleves-Berg, a następnie w prowincji Ren.

Stałe napięcia między Rhinelandą rzymskokatolicką a przeważającym państwem pruskim protestanckim wielokrotnie narastały, a Kolonia znalazła się w centrum konfliktu. W 1837 roku arcybiskup Kolonii, Clemens August von Droste-Vischering, został aresztowany i uwięziony przez dwa lata po sporze o status prawny małżeństw między protestantami a katolikami rzymskimi (Mischehenstreit). W 1874 r., podczas Kulturkampf, arcybiskup Paul Melchers został uwięziony przed przyjęciem azylu w Holandii. Konflikty te zalienowały ludność katolicką z Berlina i przyczyniły się do głębokiego niezadowolenia antypruskiego, które było nadal znaczące po II wojnie światowej, kiedy to były burmistrz Kolonii, Konrad Adenauer, został pierwszym kanclerzem Niemiec Zachodnich.

W 19 i 20 wieku Kolonia pochłonęła wiele otaczających miast, a w czasie I wojny światowej wzrosła już do 700 000 mieszkańców. Industrializacja zmieniła miasto i przyspieszyła jego rozwój. Produkcja pojazdów i silników była szczególnie udana, choć przemysł ciężki był mniej powszechny niż w regionie Ruhry. Katedra, rozpoczęta w 1248 r., ale porzucona około 1560 r., została ostatecznie zakończona w 1880 r. nie tylko jako miejsce kultu, ale również jako niemiecki pomnik narodowy świętujący nowo założone imperium niemieckie i ciągłość narodu niemieckiego od średniowiecza. Część tego rozwoju miast nastąpiła kosztem historycznego dziedzictwa miasta, gdzie wiele zostało zniszczonych (np. ściany miast lub okolice katedry), a czasami zastąpionych przez współczesne budynki.

Kolonia została wyznaczona jako jedna z fortec Konfederacji Niemieckiej. Zamienił się w silnie uzbrojoną fortecę (przeciwną francuskim i belgijskim fortecom Verdun i Liège) z dwoma uzbrojonymi pasami otaczającymi miasto, których pozostałości można dziś zobaczyć. Zapotrzebowanie wojskowe na to, co stało się największą niemiecką fortecą, stanowiło poważną przeszkodę dla rozwoju miast, a forty, bunkry i szerokie wyrzutnie obronne całkowicie otaczały miasto i uniemożliwiały ekspansję. doprowadziło to do bardzo gęsto zabudowanego obszaru w samym mieście.

Podczas I wojny światowej Kolonia była celem kilku drobnych nalotów lotniczych, ale nie poniosła żadnych znaczących szkód. Do 1926 roku Kolonia była okupowana przez Brytyjską Armię Renu, zgodnie z warunkami Armistycznymi i późniejszym traktatem pokojowym w Wersalu. W odróżnieniu od surowego zachowania francuskich oddziałów okupacyjnych w Niemczech, siły brytyjskie były łagodniejsze wobec miejscowej ludności. Konrad Adenauer, burmistrz Kolonii w latach 1917-1933, a później kanclerz Niemiec zachodnich, uznał polityczne skutki tego podejścia, zwłaszcza że Wielka Brytania sprzeciwiła się francuskim żądaniom dotyczącym stałej okupacji alianckiej całego Nadrenii.

W ramach demilitaryzacji Nadrenii trzeba było zlikwidować fortyfikacje miejskie. Była to okazja do stworzenia dwóch zielonych pasów (Grüngürtel) wokół miasta poprzez przekształcenie fortyfikacji i pól ognia w duże parki publiczne. Nie zakończono tego przed 1933 r. W 1919 r. ponownie otwarto Uniwersytet Koloński, zamknięty przez Francuzów w 1798 r. Uznano to za substytut utraty Uniwersytetu Strasburskiego na zachodnim brzegu Renu, który powrócił do Francji wraz z resztą Alzacji. Kolonia rozwinęła się w Republice Weimarskiej (1919-33), a postępy poczyniono zwłaszcza w zakresie zarządzania publicznego, planowania miejskiego, mieszkalnictwa i spraw socjalnych. Projekty budownictwa socjalnego zostały uznane za wzorcowe i skopiowane przez inne niemieckie miasta. Kolonia rywalizowała o organizację igrzysk olimpijskich, a w Müngersdorf powstał nowoczesny stadion sportowy. Po zakończeniu okupacji brytyjskiej zniesiono zakaz lotnictwa cywilnego, a port lotniczy w Kolonii Butzweilerhof wkrótce stał się węzłem dla krajowego i międzynarodowego ruchu lotniczego, po czym w Niemczech stał się jedynie portem lotniczym Berlin Tempelhof.

Partie demokratyczne przegrały wybory lokalne w Kolonii w marcu 1933 r. do Partii Nazistowskiej i innych partii prawicowych. Naziści aresztowali następnie członków zgromadzenia miejskiego komunistów i socjaldemokratów, a burmistrz Adenauer został zwolniony. Jednak w porównaniu z innymi ważnymi miastami naziści nigdy nie uzyskali decydującego poparcia w Kolonii. (Co istotne, liczba głosów oddanych na Partię Nazistowską w wyborach do Reichstagu zawsze była średnią krajową). Do 1939 r. liczba ludności wzrosła do 772 221 mieszkańców.

II wojna światowa

Zniszczenie Kolonii, 1945

Podczas II wojny światowej Kolonia była dowództwem okręgu wojskowego (Militärbereichshauptkommandoquartier) w okręgu wojskowym (Wehrkreis) VI w Münster. Kolonia dowodziła generał broni Freiherr Roeder von Diersburg, odpowiedzialny za operacje wojskowe w Bonn, Siegburgu, Aachen, Jülich, Düren i Monschau. Kolonia była domem 211 Pułku Piechoty i 26 Pułku Artylerii.

W czasie II wojny światowej alianci zrzucili na miasto 44 923,2 tony bomb, niszcząc 61% jego powierzchni. W czasie bombardowania Kolonii w czasie II wojny światowej Kolonia przeprowadziła 262 nalotów lotniczych przez zachodnich aliantów, które spowodowały około 20.000 ofiar cywilnych i niemal całkowicie zniszczyły centralną część miasta. W nocy z 31 maja 1942 r. Kolonia była celem "Operacji Millenium", pierwszego ataku bombowego 1 000 dokonanego przez Królewskie Siły Powietrzne podczas II wojny światowej. 1.046 ciężkich bombowców zaatakowało swój cel 1.455 ton materiałów wybuchowych, z czego około dwie trzecie stanowiły zapalniki. Ten nalot trwał około 75 minut, zniszczył 600 akrów (243 ha) obszaru zabudowanego (61%), zabił 486 cywilów i sprawił, że 59 000 osób straciło dach nad głową. Zniszczenie zostało odnotowane przez Hermanna Claasena od 1942 do końca wojny i zaprezentowane na jego wystawie i książce z 1947 r. Śpiewanie w piecu. Kolonia - pozostałości starego miasta

Kolonia została zabrana przez pierwszą armię amerykańską na początku marca 1945 r. Pod koniec wojny populacja Kolonii została zmniejszona o 95%. Strata ta była spowodowana głównie masową ewakuacją ludności na wieś. To samo miało miejsce w wielu innych niemieckich miastach w ciągu ostatnich dwóch lat wojny. Jednak do końca 1945 r. liczba ludności wzrosła do około 450 000. Pod koniec wojny, praktycznie cała przedwojenna ludność żydowska Kolonii, licząca 11 000 osób, została deportowana lub zabita przez nazistów. Sześć synagogi miasta zostały zniszczone. Synagoga na Roonstraße została odbudowana w 1959 r.

Powojenna Kolonia do dziś

Kolonia widziana z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

Pomimo statusu Kolonii jako największego miasta w regionie, pobliskie Düsseldorf zostało wybrane jako stolica polityczna federacyjnego państwa Nadrenia Północna-Westfalia. Ponieważ Bonn została wybrana na tymczasową stolicę federalną (prowincjonalna Bundeshauptstadt) i siedzibę rządu Republiki Federalnej Niemiec (następnie nieformalnie zachodnich Niemiec), Kolonia skorzystała z połączenia dwóch ważnych ośrodków politycznych. Miasto stało się i nadal jest domem wielu agencji i organizacji federalnych. Po zjednoczeniu w 1990 roku Berlin stał się stolicą Niemiec.

W 1945 r. architekt i urbanista Rudolf Schwarz nazwał Kolonię "największą na świecie kupą gruzów". W 1947 r. Schwarz opracował plan główny przebudowy obejmujący budowę kilku nowych tras przejazdowych przez centrum miasta, zwłaszcza Nord-Süd-Fahrt ("North-South-Drive"). Plan główny uwzględniał fakt, że nawet wkrótce po wojnie można było przewidzieć znaczny wzrost ruchu samochodowego. Plany budowy nowych dróg ewoluowały już w pewnym stopniu pod rządami nazistów, ale rzeczywista budowa stała się łatwiejsza, gdy większość centrum miasta była w ruinach.

Zniszczenie 95% centrum miasta, w tym słynnych dwunastu romańskich kościołów, takich jak St. Gereon, Great St. Martin, St. Maria im Kapitol i kilka innych pomników podczas II wojny światowej oznaczały ogromną utratę dóbr kultury. Odbudowa tych kościołów i innych obiektów, takich jak sala imprezy w Gürzenich, nie była w tamtym czasie bezdyskusyjna wśród czołowych architektów i historyków sztuki, ale w większości przypadków przeważała wola obywatelska. Rekonstrukcja trwała do lat 1990., kiedy to kościół św. Rzymianina. Kunibert był skończony.

W 1959 r. ludność miasta ponownie osiągnęła liczbę sprzed wojny. Od 1975 r. rosło stale, przekraczając 1 milionów przez około rok. Pozostawało to nieco poniżej tego do połowy 2010 r., kiedy to ponownie przekroczyło 1 milionów.

Kolonia w 2013

Po zjednoczeniu

Koperta sowieckiego listu na cześć Międzynarodowej Wystawy Filatelistycznej LUPOSTA w Kolonii w 1983 roku.

W latach 1980. i 1990. gospodarka Kolonii prosperowała z dwóch głównych powodów. Pierwszym był wzrost liczby przedsiębiorstw medialnych, zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym; są one szczególnie atrakcyjne w nowo opracowanym parku medialnym, który tworzy silny punkt ogniskowy w centrum miasta Kolonii i obejmuje KolonięTurm, jeden z najbardziej znanych budynków wysokogórskich w Kolonii. Drugą była stała poprawa zróżnicowanej infrastruktury drogowej, dzięki której Kolonia stała się jednym z najłatwiej dostępnych obszarów miejskich Europy Środkowej.

Ze względu na sukces ekonomiczny targów w Kolonii miasto zorganizowało w 2005 r. znaczne rozszerzenie targów. Jednocześnie oryginalne budynki, które pochodzą z lat 1920., wynajęto RTL, największemu niemieckiemu nadawcy prywatnemu, jako ich nową siedzibę korporacyjną.

Kolonia stała się przedmiotem napaści seksualnych z Sylwestra w Niemczech w latach 2015-16, gdzie ponad 500 kobiet donosi, że zostały napadnięte seksualnie przez osoby o afrykańskim i arabskim wyglądzie.

Obszar metropolitalny obejmuje ponad 405 kilometrów kwadratowych (156 mil kwadratowych), rozciągających się wokół centralnego punktu leżącego na 50° 56' szerokości geograficznej 33 i 6° 57' długości geograficznej 32. Najwyższy punkt miasta znajduje się 118 m (387 stóp) nad poziomem morza (Monte Troodelöh), a jego najniższy punkt to 37,5 m (123 stóp 0 cali) nad poziomem morza (Bruch Worringer). Miasto Kolonia leży na większym obszarze Niziny Kolońskiej, w kształcie stożka obszarze środkowej Nadrenii, leżącym między Bonn, Aachen i Düsseldorf.

Dzielnice

Kolonia podzielona jest na 9 okręgów (Stadtbezirke) i 85 okręgów (Stadtteile):

Innenstadt (Stadtbezirk 1) Altstadt-Nord, Altstadt-Süd, Neustadt-Nord, Neustadt-Süd, Deutz Rodenkirchen (Stadtbezirk 2) Bayenthal, Godorf, Hahnwald, Immendorf, Marienburg, Meschenich, Raderberg, Raderthal, Rodenkirchen, Rondorf, Sürth, Weiß, Zollstock Lindenthal (Stadtbezirk 3) Braunsfeld, Junkersdorf, Klettenberg, Lindenthal, Lövenich, Müngersdorf, Sülz, Weiden, Widdersdorf Ehrenfeld (Stadtbezirk 4) Bickendorf, Bocklemünd/Mengenich, Ehrenfeld, Neuehrenfeld, Ossendorf, Vogelsang Nippes (Stadtbezirk 5) Bilderstöckchen, Longerich, Mauenheim, Niehl, Nippes, Riehl, Weidenpesch

Chorweiler (Stadtbezirk 6) Blumenberg, Chorweiler, Esch/Auweiler, Fühlingen, Heimersdorf, Lindweiler, Merkenich, Pesch, Roggendorf/Thenhoven, Seeberg, Volkhoven/Weiler, Worringen Porz (Stadtbezirk 7) Eil, Elsdorf, Ensen, Finkenberg, Gremberghoven, Grengel, Langel, Libur, Lind, Poll, Porz, Urbach, Wahn, Wahnheide, Westhoven, Zündorf Kalk (Stadtbezirk 8) Brück, Höhenberg, Humboldt/Gremberg, Kalk, Merheim, Neburück, Ostheim, Rath/Heumar, Vingst Mülheim (Stadtbezirk 9) Buchforst, Buchheim, Dellbrück, Dünnwald, Flittard, Höhenhaus, Holweide, Mülheim, Stammheim

Klimat

Kolonia jest jednym z najcieplejszych miast w Niemczech, położonym w rejonie Ren-Ruhr. Ma klimat umiarkowanie-oceaniczny (Köppen: Cfb) z chłodnymi zimami i ciepłymi latami. Jest to również jedno z najbardziej zachmurzonych miast w Niemczech, z zaledwie 1812 godzinami słońca rocznie. Średnioroczna temperatura wynosi 11.7 °C (53 °F): 16.6 °C (62 °F) w ciągu dnia i 6.3 °C (43 °F) w nocy. W styczniu średnia temperatura wynosi 5.3 °C (42 °F), a w sierpniu średnia temperatura wynosi 19.7 °C (67 °F). Rekordowa wysoka temperatura 40C (104F) nastąpiła 25 lipca 2019 r. podczas europejskiej fali upałów, w której Kolonia miała trzy kolejne dni w 38C (100F). Temperatury mogą się znacznie różnić w ciągu miesiąca w przypadku cieplejszej i zimniejszej pogody. Opady są równomiernie rozłożone w ciągu roku, przy czym szczyt świetlny występuje latem z powodu pryszniców i burz piorunów.

Ochrona przeciwpowodziowa

Powódź w Kolonii w 1930 roku

Kolonia jest regularnie dotknięta powodziami na Renie i uważana za najbardziej podatne na powodzie miasto europejskie. Agencja miejska (Stadtentwässerungsbetriebe Köln, "Operacje odwadniania miast w Kolonii") zarządza rozległym systemem kontroli przeciwpowodziowej, obejmującym zarówno stałe, jak i ruchome ściany powodziowe, ochronę przed wznoszeniem się wód budynków w pobliżu brzegów rzeki, systemy monitorowania i prognozowania, stacje pompowania i programy tworzenia lub ochrony terenów zalewowych oraz nasypów rzecznych. System został przeprojektowany po 1993 powodziach, które spowodowały poważne zniszczenia.

W Cesarstwie Rzymskim miasto było duże i bogate w 40 000 mieszkańców w latach 100-200 AD. W 1000 r. w mieście mieszkało około 20 000 osób, a w 1200 r. w roku w roku n.e. liczba ta wzrosła do 50 000. W 1300 r. metropolia Nadrenii miała nadal 50 000 mieszkańców.

Kolonia jest czwartym co do wielkości miastem w Niemczech po Berlinie, Hamburgu i Monachium. Od 31 grudnia 2016 r. w Kolonii zarejestrowano 1 080 701 osób mieszkających na obszarze 401,15 km² (154,88 m kw.). Gęstość zaludnienia wynosiła 2,641/km² (6,840/sq mi). W obszarze metropolitalnym regionu Kolonia Bonn mieszka 3.573.500 osób mieszkających na 4.415/km² (11.430/sq mi). Jest częścią wielobarwnego regionu Ren-Ruhr o populacji ponad 11 000 000 osób.

W Kolonii było 546 498 kobiet i 522 694 mężczyzn. Na każde 1 000 samców było 1 046 samic. W 2015 r. w Kolonii narodziło się 11 337 porodów (z czego 34,53% przypadało na kobiety niezamężne); 7 704 małżeństw i 2 203 rozwodów i 9 629 zgonów. W mieście populacja została rozłożona, 15,6% w wieku poniżej 18 lat, a 17,6% w wieku 65 lat i starszych. 163 osób w Kolonii miało ponad 100 lat.

Według Urzędu Statystycznego Miasta Kolonii liczba osób ze środowisk migracyjnych wynosi 36,7% (393,7936). W 2015 r. obywatelstwo niemieckie uzyskało 2 537 osób. W 2015 r. było 557 090 gospodarstw domowych, z czego 18,3% miało dzieci poniżej 18 roku życia; 50,6% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły pojedyncze osoby. 8,7% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły gospodarstwa domowe z jednym rodzicem. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 1,87.

Mieszkańcy Kolonii posiadający obce obywatelstwo

Od dnia 31 grudnia 2015 r. mieszkańcy kolonii posiadający obywatelstwo obce są:

Język

Kolonia lub Kölsch (wymowa kolońska: [koeɫ ː ʃ]) (Kölsch Platt) to niewielki zbiór bardzo blisko spokrewnionych dialektów lub wariantów Ripuarian Central German Group of Languages. Dialekty te są wypowiadane na obszarze archidiecezji i byłego elektoratu Kolonii, które docierają z Neuss na północy do południowego wybrzeża Bonn, na zachód do Düren i na wschód do Olpe na północno-zachodnim wybrzeżu Niemiec. Kölsch jest jednym z nielicznych dialektów miejskich w Niemczech, w tym na przykład dialektem używanym w Berlinie.

Religia

Od 2015 r. 35,5% ludności należało do Kościoła Katolickiego, największego ciała religijnego, a 15,5% do Kościoła Ewangelickiego. Ireneusz z Lyonu twierdził, że chrześcijaństwo zostało sprowadzone do Kolonii przez rzymskich żołnierzy i handlowców w nieznanym wczesnym terminie. Wiadomo, że na początku drugiego wieku było to miejsce biskupa. Pierwszym historycznym biskupem Kolonii był Saint Maternus. Thomas Aquinas studiował w Kolonii w 1244 r. pod kierunkiem Alberta Magnusa. Kolonia jest siedzibą Archidiecezja rzymskokatolicka Kolonia.

Zgodnie ze spisem powszechnym z 2011 r. 2,1% ludności to prawosławni prawosławni, 0,5% należało do wolnego kościoła ewangelickiego, a 4,2% do kolejnych wspólnot religijnych oficjalnie uznanych przez kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia (np. Świadkowie Jehowy).

Jest kilka meczetów, w tym Centralny Meczet Kolonii prowadzony przez Turecko-Islamską Unię Spraw Religijnych. W 2011 r. około 11,2% populacji stanowiły muzułmanie.

Kolonia ma również jedną z najstarszych i największych społeczności żydowskich w Niemczech. W 2011 r. 0,3% ludności Kolonii było Żydami.

Na czele administracji miasta stoi burmistrz i trzej zastępcy burmistrzów.

Tradycje i rozwój polityczny

Długa tradycja wolnego imperialnego miasta, które od dawna zdominowało wyłącznie katolicką ludność i wiekowy konflikt między kościołem a burżuazją (a w nim między patriarchami i rzemieślnikami) stworzyła w Kolonii własny klimat polityczny. Różne grupy interesów często tworzą sieci wykraczające poza granice jednostek. Powstająca sieć relacji, łącząca się politycznie, gospodarczo i kulturowo w systemie wzajemnych korzyści, zobowiązań i zależności, nazywana jest "Coterie kolońskiej". Prowadziło to często do niespotykanego podziału proporcjonalnego w rządzie miejskim, a czasem do degeneracji w korupcji: w 1999 r. ujawnił się "skandal marnotrawny" dotyczący kickbacków i nielegalnych kampanii, co doprowadziło nie tylko do uwięzienia przedsiębiorcy Hellmuta Trienekensa, ale także do upadku niemal całego kierownictwa rządzących socjaldemokratów.

Burmistrz

Pan Burmistrz Kolonii to Henriette Reker. Otrzymała 52,66% głosów w wyborach lokalnych w dniu 17 października 2015 r. i została mianowana 15 grudnia 2015 r.

Wybory

Rada Miasta jest wybierana na pięcioletnią kadencję, a burmistrz ma sześcioletnią kadencję.

Kompleks rady miejskiej

Źródło: Miasto Kolonia

Panoramiczny widok miasta w nocy, jak widać z Deutz; od lewej do prawej: Deutz Bridge, Great St. Martin Church, Katedra w Kolonii, Most Hohenzollern

Wewnętrzne miasto Kolonii zostało całkowicie zniszczone podczas II wojny światowej. Przebudowa miasta odbywała się w stylu lat 1950., przy jednoczesnym poszanowaniu starego układu i nazwy ulic. W ten sposób miasto charakteryzuje się prostymi i skromnymi budynkami powojennymi, z kilkoma przeplatanymi przedwojennymi budynkami, które zostały zrekonstruowane ze względu na ich historyczne znaczenie. Niektóre budynki "Wiederaufbauzeit" (era rekonstrukcji), np. opera Wilhelma Riphahna, są obecnie uznawane za klasykę nowoczesnej architektury. Niemniej jednak bezkompromisowy styl domu Opery Kolońskiej i innych nowoczesnych budynków pozostaje kontrowersyjny.

Obszary zielone stanowią ponad jedną czwartą obszaru Kolonii, czyli około 75 m (807,29 m kw.) publicznej zielonej przestrzeni dla każdego mieszkańca.

Obecność zwierząt w Kolonii jest ogólnie ograniczona do owadów, małych gryzoni i kilku gatunków ptaków. Gołębie są najczęściej obserwowanymi zwierzętami w Kolonii, chociaż liczba ptaków jest corocznie zwiększana przez rosnącą populację egzotyki płodnej, najbardziej widocznych papug, takich jak różonokształtna papuga. Schroniony klimat w południowo-wschodniej Nadrenii-Westfalii pozwala tym ptakom przetrwać zimę, a w niektórych przypadkach wypierają gatunki rodzime. Upadek zielonych papug Kolońskich jest bardzo widoczny nawet z daleka i kontrastuje z innymi wyciszonymi kolorami krajobrazu.

W Kolonii zarezerwowano 5,8 miliona noclegów i 3,35 miliona przybyszów w 2016 r. Miasto ma również najwięcej pubów na mieszkańca w Niemczech. Miasto ma 70 klubów, "niezliczone" bary, restauracje i puby.

Katedra w Kolonii nad brzegiem Renu

Punkty orientacyjne

Kościoły

• Katedra w Kolonii (Niemcy): Kölner Dom) jest najbardziej znanym zabytkiem miasta i najbardziej ukochanym miejscem mieszkańców Kolonii. To kościół gotycki, zapoczątkowany w 1248 roku i zakończony w 1880 roku. W 1996 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa; jest w nim Szarnia Trzech Króli, która rzekomo zawiera relikty Trzech Trzech Trzech Trzech Króli (zob. również). Mieszkańcy Kolonii czasami nazywają katedrę "wiecznym miejscem budowy" (die ewige Baustelle).
• Dwanaście kościołów romańskich: Te budynki są wybitnymi przykładami średniowiecznej architektury kościelnej. Początki niektórych kościołów sięgają czasów rzymskich, na przykład świętego. Gereon, który był pierwotnie kaplicą na rzymskim cmentarzu. Z wyjątkiem św. Marii Lyskirchen wszystkie te kościoły zostały bardzo poważnie uszkodzone podczas II wojny światowej. Odbudowa została zakończona dopiero w latach 1990.

• Katedra w Kolonii

• Kościół Wielkiego Świętego Marcina

• Bazylika św. Severina w Bazylice

• Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

• Kościół Trójcy

Domy średniowieczne

Ratusz w Kolonii (Kölner Rathaus), założony w 12 wieku, jest najstarszym ratuszem miejskim w Niemczech, który wciąż jest w użyciu. W 15 wieku dodano loggię i wieżę w stylu renesansowym. Do innych znanych budynków należą Gürzenich, Haus Saaleck i Overstolzenhaus.

• Ratusz w Kolonii

• Gürzenich

• Overstolzen

Bramy średniowieczne

Plan opublikowany w 1800 r. pokazuje, że średniowieczna ściana miejska jest nadal nienaruszona, lokalizując 16 bram (Nr. 36-51 w legendzie), np. 47: Eigelsteintor, 43: Hahnentor, 39: Severinstor

Spośród dwunastu średniowiecznych bram miasta, które kiedyś istniały, tylko Eigelsteintorburg w Ebertplatz, Hahnentor w Rudolfplatz i Severinstorburg w Chlodwigplatz nadal trwają do dziś.

• Eigelsteintor

• Hahnentor

• Severinstor

Ulice i place

• Boulevard Krzewca Kolońskiego (takie jak Hohenzollernring, Kaiser-Wilhelm-Ring, Hansaring) ze średniowiecznymi bramami miejskimi (takimi jak Hahnentorburg na Rudolfplatz) są również znane z życia nocnego.
• Hohe Straße (dosłownie: High Street) jest jednym z głównych sklepów i rozciąga się poza katedrą w przybliżeniu na południe. Na ulicy znajduje się wiele sklepów z upominkami, sklepów odzieżowych, restauracji fast food i sprzedawców towarów elektronicznych.
• Schildergasse - łączy na zachodnim końcu placu Neumarkt z uliczką handlową Hohe Strasse na wschodnim krańcu i jest nazwany najbardziej ruchliwą uliczką handlową w Europie, gdzie co godzinę przechodzi 13.000 osób, według badania przeprowadzonego przez GfK w 2008 r.
• Ehrenstraße - obszar handlowy wokół Apostelnstrasse, Ehrenstrasse, i Rudolfplatz jest nieco bardziej dziwaczny i stylowy.

Mosty i wiadukty

Most w Kolonii nad Ren.

Ren River w Kolonii, Niemcy.

Kilka mostów przechodzi przez Ren w Kolonii. Są to (od południa do północy): mostek koloński Rodenkirchen, mostek południowy (kolejowy), most Severin, most Deutz, most hohenzollern (kolejowy), most Zoo (Zoobrücke) i most Kolonia Mülheim. W szczególności związany z żelazem most Hohenzollern Bridge (Hohenzollernbrücke) jest głównym wyznacznikiem wzdłuż nasypu rzeki. Przejazd kolejowy specjalnego rodzaju zapewniony jest przez Cologne Cable Car (niemiecki: Kölner Seilbahn), kolej linowa biegnąca przez Ren między Ogrodem Zoologicznym w Kolonii w Riehl a Rheinpark w Deutz.

Konstrukcje wysokościowcowe

Najwyższą konstrukcją Kolonii jest wieża telekomunikacyjna Colonius o wysokości 266 m lub 873 stóp. Pokład obserwacyjny jest zamknięty od 1992 r. Poniżej wymieniono wybrane najwyższe budynki w Kolonii. Inne wysokie budowle to Hansahochhaus (zaprojektowany przez architekta Jacoba Koerfera i ukończony w 1925 r. - był to kiedyś najwyższy budynek biurowy Europy), budynki Kranhaus w Rheinauhafen oraz Messeturm Köln ("wieża targów").

Wieżowiec	Obraz	Wysokość w metrach	Podłogi	Rok	Adres	Uwagi
Kolonia Turm		148,5	43	2001	MediaPark 8, Neustadt-Nord	(dosłownie: Wieża Kolońska), drugi najwyższy budynek Kolonii o wysokości 165,48 metra (542,9 metra), drugi tylko do Wieży Telekomunikacyjnej Kolonii. Na 30 piętrze budynku znajduje się restauracja i taras z widokiem 360° na miasto.
Kolonia-Hochhaus		147	45	1973	An der Schanz 2, Riehl	najwyższy budynek w Niemczech w latach 1973-1976. Dziś jest to wciąż drugi najwyższy budynek mieszkalny.
Wieża reńska		138	34	1980	Raderberggürtel Marienburg	była siedziba Deutsche Welle, od 2007 r. pod renowacją pod nową nazwą Rheintower Köln-Marienburg.
Unicentrum		133	45	1973	Luksemburg Straße, Sülz
Rheinland		112	22	1974	Am Grauen Stein, ankieta
Dzwonek		109	26	1973	Ebertplatz, Neustadt-Nord
Justyzentrum Köln		105	25	1981	Luksemburg Straße, Sülz
Trójkąt Koloński		103	29	2006	Ottoplatz 1, Deutz	naprzeciwko katedry z platformą widokową o wysokości 103 m (338 stóp) i widokiem na katedrę nad Renem.
Herkules-Hochhaus		102	31	1969	Graeffstraße 1
Gmina związkowa Deutschlandfunk-Turm		102	19	1975	Raderberggürtel Marienburg

Dziedziniec muzeum Kolum ba w 2007 roku, zaprojektowany przez Petera Zumthora

Tauzieher, rzeźba wapienna Nikolausa Friedrich, 1911

Kolonia ma kilka muzeów. Słynne Muzeum Rzymsko-Germańskie przedstawia sztukę i architekturę z odległej przeszłości miasta; Muzeum Ludwig mieści jedną z najważniejszych kolekcji sztuki współczesnej w Europie, w tym kolekcję Picassa, którą dorównują tylko muzea w Barcelonie i Paryżu. Muzeum Sztuki Religijnej Schnütgen znajduje się częściowo w St. Cecilia, jeden z dwunastu romańskich kościołów w Kolonii. Wiele galerii sztuki w Kolonii cieszy się światowej renomą, jak np. Galerie Karsten Greve, jedna z wiodących galerii sztuki powojennej i współczesnej.

W mieście działa kilka orkiestr, wśród nich Orkiestra Gürzenicza, która jest także orkiestrą opery kolońskiej i Orkiestra Symfoniczna WDR Kolonia (Niemiecka Państwowa Orkiestra Radiowa), z których oba mają siedzibę w budynku Filharmonii Kolońskiej (Kölner Philharmonie). Inne orkiestry to Musica Antiqua Köln i WDR Rundfunkorchester Köln oraz kilka chórów, w tym WDR Rundfunkchor Köln. Kolonia była również ważnym ogniwem dla muzyki elektronicznej w latach 1950. (Studio für elektronische Musik, Karlheinz Stockhausen) i znowu od lat 1990. Publiczna stacja radiowa i telewizyjna WDR była zaangażowana w promowanie w latach 1970. ruchów muzycznych, takich jak Krautrock; wpływowy Can powstał tam w 1968. Istnieje kilka ośrodków nocnego życia, wśród nich Kwartier Latäng (dzielnica studencka wokół Zülpicher Straße) oraz dzielnice nocne w pobliżu Hohenzollernring, Friesenplatz i Rudolfplatz.

Woda w Kolonii, Niemcy, lato 2017 roku.

Wielki doroczny festiwal literacki. W Kolonii są autorzy regionalni i międzynarodowi. Główną postacią literacką związaną z Kolonią jest pisarz Heinrich Böll, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

Kolonia znana jest ze swojego piwa, zwanego Kölsch. Kölsch jest również nazwą lokalnego dialektu. To doprowadziło do tego, że wspólny żart Kölscha jest jedynym językiem, który można wypić.

Kolonia słynie również z Eau de Cologne (niemiecki): Kölnisch Wasser; oświetlenie: "Woda Kolonii"), perfumy stworzone przez włoskiego ekspatrianta Johanna Marię Farinę na początku 18 wieku. W 18 wieku perfumy te stały się coraz bardziej popularne, były wywożone w całej Europie przez rodzinę Farin, a Farina stała się domową nazwą Eau de Cologne. W 1803 r. Wilhelm Mülhens zawarł umowę z osobą niepowiązaną z Włochami, Carlo Francesco Fariną, która przyznała mu prawo do używania swojej rodziny, a Mühlens otworzył małą fabrykę w Kolonii Glockengasse. W późniejszych latach i po różnych walkach sądowych jego wnuk Ferdinand Mülhens został zmuszony do porzucenia nazwy Farina dla firmy i jej produktów. Postanowił użyć numeru domu nadanego fabryce w Glockengasse podczas francuskiej okupacji na początku 19 wieku, 4711. Obecnie oryginalny Eau de Cologne jest nadal produkowany w Kolonii zarówno przez rodzinę Farin, obecnie w ósmym pokoleniu, jak i przez Mäurer & Wirtz, którzy kupili markę 4711 w 2006 r.

Karnawał

Karnawał w Kolonii jest jednym z największych festiwali ulicznych w Europie. W Kolonii sezon karnawałowy oficjalnie rozpoczyna się 11 listopada o 11 minut po godzinie 11.00. z proklamacją nowej karnawałowej sezonu i trwa do Popielca Środy. Jednak tak zwany "Tolle Tage" (szalone dni) rozpoczyna się dopiero w Weiberfastnacht (karnawał kobiet) lub, w dialekcie, w Wieverfastelovend, w czwartek przed Ash Środą, który jest początkiem ulicznego karnawału. Zülpicher Strasse i jego okolice, plac Neumarkt, Heumarkt i wszystkie bary i puby w mieście są pełne ludzi w kostiumach tańczących i pijących na ulicach. Setki tysięcy odwiedzających przylatują do Kolonii w tym czasie. W czwartek, przed środą, około miliona ludzi świętuje na ulicach.

Rywalizacja z Düsseldorfem

Kolonia i Düsseldorf mają "zażartą rywalizację regionalną", która obejmuje parady karnawałowe, piłkę nożną i piwo. Ludzie w Kolonii wolą Kölscha, podczas gdy ludzie w Düsseldorfie wolą Altbier ("Alt"). Kelnerzy i patroni będą "skortować" i robić "kpiny" ludzi, którzy zamawiają piwo typu Alt w Kolonii lub Kölsch w Düsseldorfie. Rywalizacja została opisana jako "relacja nienawiści do miłości".

Muzea

W Muzeum Ludwig znajduje się jedna z najważniejszych kolekcji sztuki współczesnej.

Wykop rzymski w Kolonii: Dionysus Mosaic w Muzeum Römisch-Germanisches

• Farina Fragrance Museum - miejsce urodzenia Eau de Cologne
• Muzeum Römisch-Germanisches (Muzeum Rzymsko-Germańskie) - kultura starożytna rzymska i germańska
• Muzeum Wallraf-Richartz - malarstwo europejskie od 13 do 20 wieku
• Muzeum Ludwig - sztuka nowoczesna
• Muzeum Sztuki Średniowiecznej
• Muzeum Sztuki Stosowanej im. Angewandte Kunst
• Kolum ba Kunstmuseum des Erzbistums Köln (muzeum sztuki w Kolonii) - muzeum sztuki nowoczesnej zbudowane wokół średniowiecznych ruin St. Kolum ba, Kolonia, ukończone w 2007 r.
• Skarb Katedry "Domschatzkammer" - historyczne podziemne skarbce Katedry
• EL-DE Haus - była lokalna siedziba Gestapo mieści muzeum dokumentujące nazistowskie rządy w Kolonii, ze szczególnym uwzględnieniem prześladowania dysydentów politycznych i mniejszości
• Niemieckie Muzeum Sportowe i Olimpijskie - wystawy o sporcie od starożytności do chwili obecnej
• Imhoff-Schokoladenmuseum
• Geomuseum Uniwersytetu w Kolonii - wystawa obejmuje skamieliny (takie jak kości dinozaurów i szkielet Eryopsa), kamienie i minerały
• Forum Technologii Internetowej w Sztuce Współczesnej - zbiory sztuki internetowej, część korporacyjna (NewMediaArtProjectNetwork):kolonia, platforma eksperymentalna dla sztuki i nowych mediów
• Flora und Botanischer Garten Köln - formalny park miejski i główny ogród botaniczny
• Forstbotanischer Garten Köln - arboretum i drewniany ogród botaniczny

Targi muzyczne i festiwale

Miasto było domem słynnego na całym świecie festiwalu Ringfest, a teraz na festiwalu pop C/o.

Ponadto Kolonia cieszy się dobrze funkcjonującą obecnością na targu bożonarodzeniowym (Weihnachtsmarkt) w kilku miejscach w mieście.

Wejście na północ do Koelnmesse, 2008

Nowoczesny budynek biurowy w Rheinauhafen

Kolonia jako największe miasto w regionie metropolitalnym Ren-Ruhr korzysta z dużej struktury rynkowej. W konkurencji z Düsseldorfem gospodarka Kolonii opiera się przede wszystkim na branżach ubezpieczeniowych i medialnych, a miasto jest również ważnym ośrodkiem kulturalnym i badawczym oraz siedzibą wielu siedzib przedsiębiorstw.

Wśród największych firm medialnych z siedzibą w Kolonii znajdują się Westdeutscher Rundfunk, RTL Television (z filiami), n-tv, Deutschlandradio, Brainpool TV i wydawnictwa takie jak J. P Bachem, Taschen, Tandem Verlag i M. DuMont Schauberg. Kilka klastrów mediów, agencji artystycznych i komunikacyjnych, studiów produkcyjnych telewizji i agencji państwowych współpracuje częściowo z prywatnymi i finansowanymi przez rząd instytucjami kulturalnymi. Wśród zakładów ubezpieczeń z siedzibą w Kolonii znajdują się centralna, DEVK, DKV, Generali Deutschland, Gen Re, Gothaer, HDI Gerling oraz siedziba główna AXA Insurance, Mitsui Sumitomo Insurance Group i Zurich Financial Services.

Niemiecki przewoźnik lotniczy Lufthansa i jego spółka zależna Lufthansa CityLine mają swoją główną siedzibę w Kolonii. Największym pracodawcą w Kolonii jest Ford Europe, z siedzibą w Europie i fabryką w Niehl (Ford-Werke GmbH). Toyota Motorsport GmbH (TMG), oficjalny zespół sportów motorowych Toyoty, odpowiedzialny za samochody rajdowe Toyota, a następnie samochody Formuły Jeden, ma swoją siedzibę i warsztaty w Kolonii. Inne duże przedsiębiorstwa z siedzibą w Kolonii to między innymi grupa REWE, TÜV Rheinland, Deutz AG oraz szereg browarów Kölsch. Kolonia charakteryzuje się najwyższą gęstością pubów na mieszkańca. Największe trzy browary Kölsch to Reissdorf, Gaffel i Früh.

W przeszłości Kolonia zawsze była ważnym miastem handlowym, łączącym lądem, powietrzem i morzem. Miasto posiada pięć portów na Renie, drugi co do wielkości port śródlądowy w Niemczech i jeden z największych portów w Europie. Port lotniczy Kolonia-Bonn jest drugim co do wielkości portem lotniczym w Niemczech. Dziś targi w Kolonii (Koelnmesse) są głównym miejscem europejskich targów handlowych, w których bierze udział ponad 50 targów i innych dużych imprez kulturalnych i sportowych. W 2008 roku w Kolonii zarezerwowano 4,31 miliona noclegów i 2,38 miliona przybyszów. Największym dziennikiem kolońskim jest Stadt-Anzeiger.

W Kolonii odnotowano znaczny wzrost liczby przedsiębiorstw rozpoczynających działalność, zwłaszcza w przypadku przedsiębiorstw cyfrowych.

Kolonia stała się również pierwszym niemieckim miastem, w którym ponad milion osób ogłosiło zagrożenie klimatyczne.

Transport drogowy

Duże drogi przez Kolonię i wokół niej

Budownictwo drogowe było głównym problemem w latach 1920. pod kierownictwem burmistrza Konrada Adenauera. Pierwsza niemiecka droga ograniczona została zbudowana po 1929 r. między Kolonią a Bonn. Dziś jest to autostrada A555. W 1965 r. Kolonia stała się pierwszym niemieckim miastem, które w pełni otoczone jest obwodnicą autostrady. W tym samym czasie planowano obejście centrum miasta (Stadtautobahn), ale tylko częściowo wprowadzone w życie, ze względu na sprzeciw grup ekologicznych. Wypełniony odcinek został przekształcony w Bundesstraße ("Federal Road") B 55a, który rozpoczyna się w Zoobrücke ("Zoo Bridge") i spotyka się z A 4 i A 3 na węźle Kolonia Wschodnia. Jednak większość mieszkańców określa ją mianem Stadtautobahn. W odróżnieniu od tego Nord-Süd-Fahrt ("North-South Drive") został faktycznie zakończony, nowy czterotorowy ośrodek miejski na trasie, który był już przewidywany przez planistów takich jak Fritz Schumacher w latach 1920. Ostatni odcinek na południe od Ebertplatz zakończono w 1972 r.

W 2005 r. otwarto pierwszy odcinek ośmiopasowej autostrady w Nadrenii Północnej-Westfalii na ruch w Autostradzie 3, części wschodniej obwodu Kolońskiego Beltway, między węzłami Kolonia Wschód i Heumar.

Kolarstwo

Cologne Stadtbahn w Bensberg

Pociąg w Köln Hauptbahnhof

W porównaniu z innymi niemieckimi miastami Kolonia ma układ ruchu, który nie jest zbyt przyjazny dla rowerów. W niezależnej ocenie przeprowadzonej przez Allgemeiner Deutscher Fahrrad-Club wielokrotnie znajdowała się ona wśród najgorszych. W 2014 r. zajęła 36. miejsce na 39 miast niemieckich, których liczba ludności wynosiła ponad 200 000.

Transport kolejowy

W Kolonii odbywa się przejazd kolejowy z Deutsche Bahn InterCity i pociągami ICE zatrzymującymi się w Köln Hauptbahnhof (Dworzec Główny Kolonii), Köln Messe/Deutz i Port lotniczy Kolonia/Bonn. Szybkie pociągi ICE i TGV Thalys łączą Kolonię z Amsterdamem, Brukselą (w godz. 1.47, 9 wyjazdów dziennie) i Paryż (w godz. 3.14, 6 wyjazdów dziennie). Do innych miast niemieckich, w tym do Frankfurtu nad Menem i Berlina, często dojeżdżają pociągi typu ICE. W 2013 r. zaplanowano przejazdy pociągu ICE do Londynu przez tunel pod kanałem La Manche.

Kölner Verkehrsbetriebe (KVB) jest rozległym systemem kolei lekkich, częściowo podziemnym, obsługującym Kolonię i wiele sąsiednich miast. Wyewoluował z systemu tramwajowego. W pobliżu Bonn łączą się zarówno pociągi kolejowe Stadtbahn i linia główna, jak i sporadyczne łodzie rekreacyjne na Renie. Düsseldorf jest również powiązany z pociągami S-Bahn, które są eksploatowane przez Deutsche Bahn.

S-Bahn w Ren-Ruhr ma 5 linii przecinających Kolonię. S13/S19 biegnie 24/7 między Cologne Hbf a lotniskiem Kolonia/Bonn.

Często podróżują również autobusy obejmujące większość miast i okolicznych przedmieść, a autokary Eurolines do Londynu przez Brukselę.

Transport wodny

Häfen und Güterverkehr Köln (ruch portowy i towarowy w Kolonii, HGK) jest jednym z największych operatorów portów śródlądowych w Niemczech. Porty obejmują Köln-Deutz, Köln-Godorf oraz Köln-Niehl I i II.

Transport lotniczy

Międzynarodowym portem lotniczym w Kolonii jest lotnisko w Kolonii/Bonn (CGN). Jest on również nazywany Konrad Adenauer Airport po pierwszym powojennym kanclerz Niemiec Konrad Adenauer, który urodził się w mieście i był burmistrzem Kolonii w latach 1917-1933. Port lotniczy jest dzielony z sąsiednim miastem Bonn. Kolonia jest siedzibą Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA).

Kolonia jest domem dla licznych uniwersytetów i szkół wyższych, w którym mieszka około 72 000 studentów. Najstarszy uniwersytet w Kolonii (założony w 1388 r.) jest największym uniwersytetem w Niemczech, ponieważ Uniwersytet Nauk Stosowanych w Kolonii jest największym uniwersytetem nauk stosowanych w tym kraju. Koloński Uniwersytet Muzyczny i Tańca jest największym konserwatorium w Europie. Cudzoziemcy mogą uczyć się języka niemieckiego w VHS (Centrum Edukacji Dorosłych).

Szkoła Lauder Morijah (niemiecki): Lauder-Morijah-Schule), żydowska szkoła w Kolonii, wcześniej zamknięta. Po tym jak rosyjska imigracja zwiększyła liczbę ludności żydowskiej, szkoła została otwarta w 2002 roku.

W Niemczech Kolonia znana jest jako ważne centrum medialne. Siedzibą w mieście jest kilka stacji radiowych i telewizyjnych, w tym Westdeutscher Rundfunk (WDR), RTL i VOX. Istotna jest również produkcja filmów i telewizji. Miasto jest "stolicą niemieckich historii o przestępstwach telewizyjnych". Jedna trzecia niemieckich produkcji telewizyjnych jest produkowana w regionie Kolonii. Ponadto miasto organizuje festiwal komediowy w Kolonii, który jest uważany za największy festiwal komediowy w Europie kontynentalnej.

RheinEnergieStadion jest stadionem 1. Bundesliga klub 1. FC Köln.

Kolonia hostów 1. FC Köln, który gra w 1. Bundesliga. Grają w mecze domowe w RheinEnergieStadion, który był również gospodarzem 5 meczów Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006. Międzynarodowy Komitet Olimpijski i International Vereinigung Sport- und Freizeiteinrichtungen e.V. dał RheinEnergieStadion brązowy medal za "bycie jednym z najlepszych miejsc sportowych na świecie". Kolonia jest również gospodarzem FC Viktoria Köln 1904 i SC Fortuna Köln, które obecnie grają w 3 r. Liga (trzeci oddział) i Regionalliga Zachodnia (czwarty oddział).

Miasto jest również domem zespołu hokeja na lodzie Kölner Haie, w najwyższej lidze hokejowej w Niemczech, Deutsche Eishockey Liga. Mają siedzibę w Lanxess Arena.

Od 1897 r. w Cologne-Weidenpesch organizowanych jest kilka wyścigów konnych rocznie, a w 1997 r. rozpoczęto doroczny maraton w Kolonii. Poza tym Kolonia ma długą tradycję wiosłowania, będąc domem niektórych z najstarszych niemieckich kursów regatta i klubów łodzi, takich jak Kölner Rudergesellschaft 1891 w dzielnicy Rodenkirchen.

Japoński producent samochodów Toyota ma swój główny obiekt sportowy znany pod nazwą Toyota Motorsport GmbH. Znajduje się na przedmieściach Marsdorf i jest odpowiedzialny za duży rozwój i operacje sportów motorowych w Toyocie, który w przeszłości obejmował Mistrzostwa Świata Formuły 1 FIA, Mistrzostwa Świata w Rajdzie FIA i Le Mans Series. Obecnie pracują nad zespołem Toyoty (Toyota Gazoo Racing), który konkuruje z FIA World Endurance Championship.

Kolonia uważana jest za "tajną stolicę golfową Niemiec". Pierwszy klub golfowy w Nadrenii Północnej-Westfalii został założony w Kolonii w 1906 roku. Miasto oferuje najwięcej opcji i najlepszych wydarzeń w Niemczech.

Miasto organizuje szereg imprez sportowych, w tym Puchar Konfederacji FIFA w piłce nożnej 2005, Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006, Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn w 2007 roku, Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2010 i 2017 oraz Gay Games 2010.

Od 2014 r. miasto organizuje konkurs ESL One Cologne, jeden z największych turniejów CS GO organizowanych corocznie w lipcu/sierpniu w Lanxess Arena.

Godni uwagi ludzie, których korzenie można znaleźć w Kolonii:

Kolonia jest bliźnięta: